Hoe je zenuwstelsel je gids kan worden in herstel

Veel mensen die bij mij in de praktijk komen met chronische klachten of langdurige vermoeidheid, zijn zorgzaam, empathisch en hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze doen hun best, zijn attent, vaak ook gevoelig en hebben een radar voor wat anderen nodig hebben. En toch... voelen ze zich uitgeput, gespannen of hebben ze fysieke pijn die maar niet weggaat. Wat blijkt? Dit "je best doen" is vaak een oude overlevingsstrategie. Een patroon dat diep verankerd zit in je zenuwstelsel. En zolang we daarin blijven leven, blijft het lichaam waarschuwen. Met stress, spanning en uiteindelijk ook met pijn.

Een sluipende belasting van je lichaam

Je zorgt voor de ander, je doet wat nodig is, je bent betrouwbaar. Maar onder dat gedrag zit vaak onbewust iets anders. Niet zelden komt dit voort uit een jeugd waarin je geleerd hebt je aan te passen. Maar die constante focus op de ander, die alertheid, kost je lichaam energie. Het zenuwstelsel staat continu op standje "scherp", klaar om te reageren op signalen van buitenaf. En zolang jij denkt dat je alleen veilig bent als je anderen tevreden houdt, blijft dat alarmsysteem actief.

Je aanhoudende klachten zijn niet alleen lichamelijk

Je lichaam geeft fysieke signalen af, zoals pijn, spierspanning of vermoeidheid. Deze kunnen ook hun oorsprong kunnen vinden in emotionele of psychische belasting. Geen verzonnen klachten, maar juist een intelligent lichaam dat probeert iets duidelijk te maken. Want wanneer je structureel niet luistert naar je behoeften, gaat je lichaam het voor je zeggen. Je rug doet pijn, je darmen protesteren, je kaken staan strak. En je vraagt je af: waarom gaat het niet over, terwijl ik zo mijn best doe?

Begint herstellen met minder je best doen?

Wat als je niet nóg harder hoeft te werken aan jezelf? Wat als je juist mag oefenen met minder analyseren en minder piekeren? Want je bent al goed – niet pas als alles perfect gaat of als iedereen tevreden is. Het zou zomaar kunnen dat je onbewust nog vasthoudt aan negatieve overtuigingen die ooit helpend waren, maar nu – in 2025 – vooral belastend zijn. In mijn praktijk zie ik dit vaak terug: wanneer mensen deze patronen gaan herkennen en loslaten, ontstaat er ruimte. Voor heling, voor zelfacceptatie, en voor het hervinden van meer regie over je eigen leven.

Daarom onderzoeken we ook samen die oude patronen. Dat wat je (onbewust) bent gaan geloven, de reden waarom je zenuwstelsel ooit besloot op scherp te gaan staan. Je kan zachtheid in die alertheid gaan brengen. Om stap voor stap meer ruimte te kunnen gaan ervaren voor ontspanning en eigen regie. Los van wat je denkt te moeten zijn.

Autonomie als weg naar herstel

Echte heling komt niet door nog meer aanpassen of nog harder te gaan werken, maar juist door thuiskomen bij je eigen innerlijke wijsheid. Door te gaan voelen. Waar liggen mijn grenzen? Is dit eigenlijk wel mijn verantwoordelijkheid of neem ik iets op mijn schouders wat te zwaar voelt omdat het eigenlijk niet bij mij hoort? Wat heb ík nu nodig voor herstel, los van wat de ander verwacht? Wat wil ik eigenlijk, waar wordt ik echt blij van en hoe kan ik dit meer vorm gaan geven in mijn leven? 

Vaak beginnen we bij mij in de praktijk met weer kunnen ontspannen, zodat de onrust in je lijf en hoofd meer rust, vertrouwen of ruimte kan gaan ervaren. Hiervoor zet ik mijn ambacht in als hypnotherapeut, zodat je ook echt kunt gaan voelen hoe het is om vanuit ontspanning te kunnen zijn. Even niks, even relaxen. En vaak ontdek je in het proces van heling ook een overtuiging die je al lang met je meedraagt. En die je vanuit (h)erkenning meer kan gaan loslaten of die je kan gaan accepteren omdat je ontdekt hebt wat het voor jouw wenst te bereiken. Want je bént niet je pijn of je onrust. Je bent veel meer dan dat. En dat "meer" mag weer zichtbaar worden, in beeld komen.

Voel jij dat dit raakt?

Dan nodig ik je uit om samen met mij de weg naar ontspanning te bewandelen. Om meer in contact te kunnen zijn met je innerlijke wijsheid of je helende kracht. Je hoeft het niet alleen te doen.